Objawy i metody leczenia osteochondrozy kręgosłupa

Osłabienie krążków międzykręgowych lub inne zaburzenia kręgosłupa, które komplikują lub ograniczają ruch, wskazują na rozwój poważnej choroby - osteochondrozy. Może wystąpić u każdej osoby i nie jest związana z wiekiem. Kręgosłup jest elementem nośnym szkieletu, dlatego jego zmiany wpływają na jakość życia i stan wielu układów narządów. Z tego powodu konieczne jest poznanie przyczyn, objawów osteochondrozy, a także metod leczenia, aby na czas zauważyć zaburzenia i zapobiec rozwojowi patologii.

Co to jest osteochondroza

Osteochondroza to zespół schorzeń zwyrodnieniowych kręgosłupa człowieka, objawiający się zmianami dystroficznymi w chrząstce tego układu.Choroba może wystąpić w każdym stawie, jednak znacznie częściej rozwija się w krążkach międzykręgowych.

Głównym objawem wskazującym na rozwój choroby jest ból pleców, szyi i dolnej części pleców. W przyszłości może pojawić się ból w ramionach, ramionach i górnej części ud. W przypadku braku leczenia rozpoczyna się zanik tkanki mięśniowej, zaburzenie wrażliwości i aktywności narządów wewnętrznych, co prowadzi do nieuleczalnego stanu.

Kod ICD-10

Światowa Organizacja Zdrowia opracowała ICD-10 (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób, wersja 10).Jego istota jest następująca: każda choroba ma swój własny, specyficzny kod, który składa się z cyfr i liter. Lekarz, widząc przed sobą taki kod, dokładnie wie, o jakiej chorobie mówimy i jakie leczenie należy przepisać, aby uchronić pacjenta przed tym problemem.

Według ICD-10 osteochondroza ma kod M42 i należy do klasy „Choroby układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej" (grupa „Dorsopatie", podgrupa „Deformujące dorsopatie").

Przyczyny rozwoju i czynniki ryzyka

Istnieje wiele przyczyn wystąpienia osteochondrozy. Wszystko zależy od tego, w którym odcinku kręgosłupa rozwija się choroba – szyjnym, piersiowym czy lędźwiowym. Istnieje kilka głównych przyczyn rozwoju choroby:

• Dziedziczna predyspozycja. Wrodzone anomalie przyczyniają się do rozwoju chorób układu mięśniowo-szkieletowego;
• Nierównowaga hormonalna. Zakłócenia układu hormonalnego, nadwaga lub niedowaga negatywnie wpływają na układ mięśniowo-szkieletowy;
• Zmiany w organizmie związane z wiekiem. W wyniku tego tkanka mięśniowa, kostna i chrzęstna ulega zniszczeniu, a krążki międzykręgowe zużywają się z wiekiem;
• Urazy i stłuczenia kręgosłupa. Wiele osób spędza dużo czasu w jednej pozycji, na przykład siedząc przy stole, inne zaś wykonują ten sam rodzaj pracy fizycznej. Wszystko to powoduje uszkodzenie aparatu kostnego i więzadłowego kręgosłupa, a także uszkodzenie krążków międzykręgowych;
• Zmiany zwyrodnieniowe tkanki mięśniowej. Procesy te pojawiają się na skutek przeciążenia poszczególnych grup mięśni, co najczęściej prowadzi do osteochondrozy klatki piersiowej.
• Siedzący tryb życia. Występuje zanik mięśni, który powoduje zaburzenia krążenia i nieprawidłowe tworzenie szkieletu kostnego.

Większość ludzi nie zwraca uwagi na swoją dietę, jedząc żywność, która wcale nie jest zdrowa. Z tego powodu dochodzi do niedoborów żywieniowych, co negatywnie wpływa na integralność chrząstki międzykręgowej, ich ruchliwość i elastyczność.

Istnieje kilka czynników ryzyka rozwoju tej choroby:

• hipotermia;
• płaskostopie;
• powikłania po chorobach zakaźnych;
• nadwaga;
• Siedzący tryb życia;
• urazy kręgosłupa.

W przypadku uszkodzenia krążków międzykręgowych i tkanki chrzęstnej ważne jest ustalenie przyczyny choroby i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia.

Rodzaje i objawy

W zależności od lokalizacji procesu patologicznego wyróżnia się kilka rodzajów osteochondrozy.

Osteochondroza odcinka szyjnego kręgosłupa

Objawia się bólem szyi, tyłu głowy i pomiędzy łopatkami. Podczas snu ruchliwość szyi może być ograniczona. Często w przypadku osteochondrozy szyjnej występuje drętwienie palców. Odnotowuje się również zawroty głowy i szumy uszne. Odmiany osteochondrozy szyjnej różnią się objawami klinicznymi:

• ból szyjki macicy– towarzyszy ból szyi i ograniczona ruchliwość; ból może promieniować do okolicy ramion i przestrzeni między łopatkami; Często można zaobserwować uczucie mrowienia i pieczenia dłoni i palców;
• ból szyjno-czaszkowy– towarzyszy ból od szyi do ciemieniowej i potylicznej części głowy, obręczy barkowej; charakterystyczne jest napięcie mięśni, powstaje uczucie petryfikacji; obserwuje się bóle głowy, nudności, szumy uszne, brak równowagi;
• ból szyjno-ramienny– charakteryzuje się bólami strzelającymi, bolesnymi, ciągnącymi i pulsującymi; obracanie i przechylanie głowy może powodować atak ostrego bólu i napięcia fizycznego w dotkniętym obszarze, ból pojawia się w ramionach i palcach, prowadząc do osłabienia kończyn górnych;
• dyskogenne uszkodzenie korzenia– charakteryzuje się napadowym bólem barku, przedramion i palców, któremu towarzyszy drętwienie i uczucie zimna; objawy nasilają się podczas kaszlu, kichania lub gwałtownego obracania głowy; może nasilić się w nocy, prowadząc do bezsenności.

Osteochondroza odcinka piersiowego kręgosłupa

Jest to dość rzadka forma. Pod względem objawów osteochondroza klatki piersiowej jest podobna do innych chorób, dlatego wymaga diagnostyki różnicowej.W wyniku unieruchomienia kręgów piersiowych w tym obszarze, podczas ruchu nie obserwuje się silnego bólu.Zespół bólowy rozprzestrzenia się do mostka i pod łopatką. Osteochondroza klatki piersiowej może powodować zaburzenia funkcjonowania narządów wewnętrznych. Główne objawy kliniczne osteochondrozy klatki piersiowej to:

• Ból klatki piersiowej lub nerwoból międzyżebrowy– jest to podrażnienie lub ucisk nerwów międzyżebrowych przez mięśnie i tkanki, któremu towarzyszy ból w klatce piersiowej podczas zginania, zginania i obracania ciała, pod żebrami, z przodu klatki piersiowej, ból podczas wdechu, wydechu; ból może promieniować do barku i pomiędzy łopatkami;
• zespół bólowy, w którym ból ma charakter strzelający; ból można odczuwać w klatce piersiowej, brzuchu; pogarsza się podczas ruchu, kaszlu, kichania, śmiechu; obserwuje się zaburzenia wrażliwości.

Ból klatki piersiowej (ból w klatce piersiowej) jest jednym z najpoważniejszych objawów, jakich może doświadczyć dana osoba. Czasami nawet lekarz nie jest w stanie od razu ustalić przyczyny bólu w klatce piersiowej i ustalić, czy objaw ten jest oznaką zagrożenia życia pacjenta.

Osteochondroza okolicy lędźwiowo-krzyżowej

Główną przyczyną takich zmian jest brak składników odżywczych i duże obciążenia. Metabolizm zwalnia, w wyniku czego dyski nie mają czasu na regenerację, ich struktura i właściwości zostają zakłócone. Istnieje kilka rodzajów osteochondrozy lędźwiowej:

• lumbago (ostre lumbago lędźwiowe)– ostry ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa pojawiający się podczas podnoszenia ciężarów, wysiłku fizycznego lub schylania się; charakteryzuje się bólem strzelającym po prawej lub lewej stronie w okolicy lędźwiowej; rozróżniają także lumbago z rwą kulszową, gdy ból rozprzestrzenia się na pośladki i nogi;
• zespół korzeniowo-naczyniowy (radiculoischemia)występuje, gdy tętnica korzeniowo-rdzeniowy jest uszkodzona i towarzyszy jej porażenie prostowników i zginaczy grupy mięśni pośladkowych, stopa wisi bezwładnie, nie ma ruchu.

Osteochondroza kręgosłupa z zespołem korzeniowo-naczyniowym jest bardzo niebezpieczną patologią, która wyraża się ostrym bólem, ponieważ CSS jest często konsekwencją jakiejś choroby.

Etapy rozwoju

Etapy osteochondrozy charakteryzują się następująco:

1. Początkowy etap rozpoczyna się od utraty zapasów płynu w jądrze miażdżystym krążków międzykręgowych. W rezultaciefizjologiczna pozycja dysku i struktura jądra miażdżystego zostają zakłócone.
2. Dalszy rozwój choroby (pierwszy stopień) wynika ze zmniejszenia wysokości dysku.Mięśnie i więzadła ulegają przeciążeniu i tracą zdolność do normalnej pracy.Na tym etapie może pojawić się przemieszczenie kręgów.
3. Drugi stopień charakteryzuje się zmianami w tkance kostnej.Powstaje artroza, pojawiają się podwichnięcia.
4. O trzecim stopniu decyduje fakt, żena kręgosłupie tworzą się narośla kostne (osteofity),co prowadzi do uszkodzenia korzeni nerwowych.

Nie należy lekceważyć rozwoju osteochondrozy, ponieważ z każdym kolejnym etapem wzrasta przebieg leczenia i rehabilitacji. Powikłania, które rozwijają się w czasie choroby, mogą prowadzić do niepożądanych konsekwencji.

Jaka jest różnica między zapaleniem korzonków nerwowych a artrozą?

Objawy osteochondrozy i zapalenia korzonków nerwowych są bardzo podobne, ale główna różnica między nimi polega na tym, że w pierwszym przypadku występują one dopiero w późniejszych stadiach, podczas gdy zapalenie korzonków nerwowych charakteryzuje się wczesnym objawem ciężkich objawów.Również w przypadku zapalenia korzonków nerwowych nacisk na mięśnie przykręgowe, a nawet przechylenie głowy powoduje silny ból, przypominający porażenie prądem, co nie zdarza się w przypadku osteochondrozy.

Porównując osteochondrozę i artrozę, warto zauważyć, że w przypadku drugiej choroby dotknięte są wszystkie elementy stawu, co powoduje chrupanie i ograniczoną ruchomość. Z kolei osteochondroza charakteryzuje się zniszczeniem krążków międzykręgowych z utworzeniem wypukłości przepuklinowych.

Aby określić chorobę, stosuje się różne metody diagnostyki różnicowej. Jest to podejście kompleksowe, wymagające wysiłku i czasu.

Diagnostyka

Jeśli istnieje podejrzenie osteochondrozy, lekarz przepisuje kompleksową diagnozę, która składa się z następujących badań.

Badanie neurologiczne

Wykonuje go neurolog. Badanie to obejmuje sprawdzenie odruchów, siły mięśni i stopnia bólu w innych częściach ciała.Badanie neurologiczne jest bardzo ważne w przypadku osteochondrozy, ponieważ choroba ta wpływa na funkcjonowanie zakończeń nerwowych i rdzenia kręgowego.

Mielografia kręgosłupa

Pozwala zobaczyć, jak płyn mózgowo-rdzeniowy rozprzestrzenia się w błonach kręgosłupa. Pomaga to zidentyfikować patologie kręgosłupa, choroby korzeni nerwowych i rdzenia kręgowego. W znieczuleniu miejscowym w okolicę rdzenia kręgowego i nerwów wstrzykuje się specjalny barwnik. Aparat rentgenowski zapewnia pełny obraz kręgosłupa, zwłaszcza kości. Ta metoda pozwala zidentyfikować wszelkie odchylenia.

Tomografia komputerowa (CT)

Są to zdjęcia jednego lub dwóch odcinków kręgosłupa. Za pomocą tej procedury można zobaczyć obraz tkanki kostnej określonego obszaru kręgosłupa. Lekarz interpretuje uzyskany obraz i jeśli widoczne jest zwężenie przestrzeni między kręgami, oznacza to, że pacjent ma osteochondrozę.

Jądrowy rezonans magnetyczny (NMR)

NMR wykorzystuje silne pola magnetyczne oraz fale radiowe do tworzenia obrazów ludzkiego ciała na podstawie indywidualnych skanów.Dzięki tej metodzie bardzo dobrze różnicowane są więzadła, ścięgna i struktury kostne.

Rezonans magnetyczny (MRI)

Jest to zabieg skuteczny, bo bezpieczny dla organizmu – podczas zabiegu rezultaty uzyskuje się dzięki wykorzystaniu pola magnetycznego, a nie promieniowania.

Nie można zgodzić się na przepisane leczenie bez wstępnej kompleksowej diagnozy. Może to jedynie prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia.

Metody leczenia

Leczenie osteochondrozy obejmuje wiele złożonych działań.W zależności od ciężkości choroby wybierana jest konkretna strategia leczenia.

Terapia lekowa

Z reguły leczenie osteochondrozy rozpoczyna się od przyjęcia określonej grupy leków:

• środki przeciwbólowe i różne środki przeciwbólowe;
• leki łagodzące skurcze;
• witaminy B i C;
• leki łagodzące stany zapalne;
• leki poprawiające krążenie krwi.

Oprócz przyjmowania leków doustnie pacjentom przepisuje się różne niesteroidowe maści i żele, które mogą złagodzić ból i zmniejszyć obrzęk obszarów problemowych.

Fizjoterapia

Oprócz terapii lekowej stosuje się różne procedury fizjoterapeutyczne. Dzięki tej metodzie leki można dostarczyć bezpośrednio do miejsca zapalenia. Główne rodzaje fizjoterapii:

• Elektroforeza– prowadzenie fizjoterapii polami elektrycznymi modulowanymi prądami. Dzięki temu leki mogą zostać wprowadzone do organizmu. Pomaga złagodzić ból i skurcze mięśni;
• Magnetoterapia. Ta bezbolesna fizjoterapia polega na pozytywnym działaniu pola magnetycznego na aktywne komórki włókien nerwowych i mięśniowych. W rezultacie aktywowana jest praca struktur molekularnych i poprawiają się właściwości funkcjonalne naczyń krwionośnych;
• Terapia ultradźwiękowa. Ultradźwięki to fale dźwiękowe wytwarzane w zakresie, którego ludzkie ucho nie jest w stanie wychwycić. Dzięki temu poprawia się krążenie krwi w dotkniętych obszarach, łagodzą skurcze, eliminują ból i zatrzymują procesy zapalne;
• Efekt wibracji. Za pomocą wibracji mechanicznych wpływa to na dotknięty obszar;
• Balneoterapia. Istotą metody jest zastosowanie wody mineralnej, która rozluźnia mięśnie i korzystnie wpływa na układ ruchu. Używaj wody mineralnej pod prysznicem lub w wannie.

Fizjoterapię należy prowadzić w okresie osłabienia objawów, gdy nie występuje ból. W ostrej fazie choroby lekarz wybiera zestaw procedur, które mogą wyeliminować zespół bólowy. W wyniku odpowiedniego leczenia fizykalnego pacjent przestaje odczuwać ból, kręgosłup staje się bardziej mobilny, co oznacza powrót do zdrowia.

Tradycyjne metody

Leczenie osteochondrozy może obejmować stosowanie przepisów ludowych, których skuteczność zależy od indywidualnych cech organizmu. Tutaj jest kilka z nich:

1. Będziesz potrzebował 300 g soku z rzodkiewki, 200 g miodu i 100 g wódki. Wymieszaj wszystkie składniki i smaruj dotknięte miejsca 2 razy dziennie.
2. Będziesz potrzebować 1 łyżki. l. mąka żytnia, 100 g masła, 1 łyżka. l. ocet i 1 jajko. Wszystkie składniki wymieszać i odstawić na dwa dni. Wmasuj w dotknięte obszary.
3. Surowe ziemniaki zetrzeć na tarce i wymieszać z niewielką ilością miodu. Przygotowany miąższ nałóż na bolące miejsce na 2 godziny.

Tradycyjne metody leczenia nie mogą działać jako samodzielna terapia.Aby uzyskać widoczny i trwały efekt, należy połączyć metody lecznicze, konserwatywne i ludowe.

Trakcja

W przypadku osteochondrozy często stosuje się trakcję kręgosłupa. Za pomocą trakcji łagodzi się skurcze mięśni, eliminuje przemieszczenie kręgów i deformację kręgosłupa. Zabieg przeprowadzany jest w szpitalu. Istnieją suche i podwodne metody trakcji kręgosłupa.

Trakcja na sucho odbywa się pod wpływem ciężaru pacjenta leżącego na pochyłej płaszczyźnie.Aby zwiększyć siłę uciągu, lekarz może zastosować dodatkowe obciążniki. W przypadku trakcji podwodnej efekt leczniczy jest wzmocniony dzięki działaniu ciepłej wody na ciało.

Pod wpływem wody zwiększa się odległość między kręgami, eliminowane są skurcze naczyń w dotkniętym obszarze i poprawia się ukrwienie.

Chirurgia

Chirurgiczne leczenie osteochondrozy przeprowadza się w przypadkach, gdy występują poważne powikłania.Do powikłań zalicza się: przepuklinę krążka międzykręgowego, przemieszczenie kręgów oraz znaczne zmniejszenie światła kanału kręgowego.

W takim przypadku wykonywane są różne rodzaje operacji. Należą do nich operacje polegające na zabezpieczeniu przemieszczeń kręgów płytkami metalowymi, wszczepieniu sztucznych implantów stawów międzykręgowych czy usunięciu pojedynczych narośli kostnych.

Fizjoterapia

Fizjoterapia osteochondrozy jest jednym z najważniejszych aspektów leczenia. W rezultacie stopniowo przywracane jest krążenie krwi, kręgi wracają do normalnej pozycji, a kręgosłup ulega znacznemu wzmocnieniu.

W początkowych stadiach choroby składa się z gimnastyki.W przypadkach, gdy gimnastyka nie przynosi pozytywnych rezultatów, lekarz dobiera dla pacjenta indywidualny zestaw ćwiczeńw połączeniu z innymi procedurami fizjoterapeutycznymi.

Komplikacje

Choroba może powodować następujące powikłania:

• choroby zapalne korzeni nerwowych (zapalenie korzeni nerwowych, radikulopatia);
• przepuklina międzykręgowa;
• dystonia wegetatywno-naczyniowa;
• różne powikłania neurologiczne;
• silne bóle głowy, migreny;
• zanik kończyn;
• zwężenie kanału kręgowego;
• spondyloartroza (proliferacja brzegów powierzchni stawowej w wyniku deformacji artrozy);
• udar rdzenia kręgowego.

Jeśli terapia lekowa nie przyniesie pozytywnych rezultatów, przepisuje się leczenie chirurgiczne. Najmniejsza zwłoka i nierozpoczęcie leczenia w terminie może skutkować niepełnosprawnością, gdyż kręgosłup utraci swoje właściwości i ruchomość.

Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte w odpowiednim czasie, mogą wystąpić powikłania, takie jak nieprawidłowe funkcjonowanie narządów układu rozrodczego i moczowego.

Zapobieganie

Leczenie osteochondrozy jest dość trudne. Dlatego należy dołożyć wszelkich starań, aby zapobiec powstaniu choroby w organizmie. Aby zapobiec występowaniu osteochondrozy, konieczne jest ciągłe podejmowanie środków zapobiegawczych:

• Prawidłowyzorganizować miejsce pracy;
• podczas pracy, której potrzebujeszrobić krótkie przerwyrobić lekką gimnastykę;
• uważaj na swoją postawę;
• codzienniechód powinien być łatwy, bez ograniczeń;
• wybierz odpowiednią i wygodną poduszkę, elastyczny materac.Powierzchnia do spania powinna być płaskai elastyczny;
• Codzienna dieta powinna zawierać minimum dań słonych i słodkich, a więcej produktów wzbogaconych w wapń. Niezbędne są witaminy C, E, B. Wzmacniają tkankę chrzęstną i uelastyczniają ją.
• Aktywny styl życia.
• profilaktycznymasaż.
• leczniczygimnastyka.

Środki zapobiegawcze są również głównymi wymaganiami w okresie rehabilitacji. Przestrzeganie tych prostych zasad pozwala uniknąć nawrotu choroby nawet po całkowitym wyzdrowieniu.

wnioski

1. Osteochondroza jest chorobą zwyrodnieniową ludzkiego kręgosłupa. Objawy zależą od rodzaju choroby i miejsca jej wystąpienia (szyjny, piersiowy, lędźwiowo-krzyżowy).
2. Powikłania choroby mogą nie tylko zaburzyć integralność kręgosłupa, ale także znacząco wpłynąć na funkcjonowanie innych układów narządów.
3. Osteochondrozę można wyleczyć jedynie kompleksowo, łącząc leki, fizjoterapię i ćwiczenia terapeutyczne.
4. Nieskomplikowanyśrodki zapobiegawcze pomogą chronić twoje ciało przed ciężką patologią.